تصویر ذهنی انسان از خویشتن
آیا هیچ وقت دقت کرده اید که وقتی احساس خوبی درباره خود دارید دیگران هم بهتر از همیشه بنظر می رسند ؟ و آیا این تغییر در دیگران جالب توجه و یا حتی عجیب نیست ؟
جهان بازتابی از خود ماست . وقتی از خود بیزاریم ، از همه بیزاریم و وقتی به همین که هستیم عشق می ورزیم ، تمام جهان بنظر فوق العاده و دوست داشتنی می آید .
تصویر ذهنی ما تعیین می کند که :
دنیا را تا چه اندازه دوست داریم و چقدر مایل به زندگی در آن هستیم .
دقیقا چه اندازه در زندگی موفق خواهیم بود .
تعارفات کلامی
تصویر ذهنی انسان از خویشتن تعیین کننده هسته توجه اوست . وجود یک تصویر ذهنی خوب ، به فرد این امکان را می دهد که به تعریف هایی که از او می شود و به موفقیتهایی که به آنها دست یافته است افتخار کند که این نباید به خودخواهی و غرور تعبیر شود .
کسانی که دارای " من " بزرگ هستند نیاز بیمار گونه ای دارند که مرکز و کانون توجه باشند .
اما یک خود دوستداری سالم ما را قادر می سازد که برای خواسته های خویش و خواسته های دیگران اترام قائل باشیم .
مردم موفق همیشه از واژه های تشکر آمیز استفاده می کنند زیرا به این واقعیت پی برده اند که تائید درستی یک عمل ، نشانه سلامت و تندرستی است .
دلیل دیگری هم برای قبول صمیمانه یک تعارف وجود دارد . فرض کنید دوستی از ظاهر آراسته شما تعریف کند و شما در پاسخ بگوئید : اما لبهای من کلفت است و پاهایم کوتاه .
حالا احساس بدی به شما دست داده است زیرا یک تعارف صمیمانه را با آن روحیه صمیمیتش نپذیرفته اید . دوست شما هم به همان دلیل احساس بدی پیدا کرده است و از این پس دیگر شما را به عنوان یک دوست لب کلفت پا کوتاه بخاطر می آورد . چرا فقط نگوییم : " متشکرم " ؟
با ما همراه باشید ...
مرور جلسه : اول
مرور جلسه : دوم
مرور جلسه : سوم
|